از تو گفتم با : « ولی » ، « اما » ، « اگر » … ، یعنی که هیچ

چون نفهمیدم ز نورت بیش تر ، یعنی که هیچ

دفترم خالی ست از گل واژه های نور تو

واژه ها از فصل حُسنت بی خبر ، یعنی که هیچ

نازنین ! چشم زمین روشن به نور حُسن توست

آفتاب حُسنی و من کور و کر ، یعنی که هیچ

از تو اسمت را فقط می دانم و رسمت … ؟ دریغ !

از تو ای جان جهان ! این مختصر ، یعنی که هیچ

ادعای عاشقی دارم ، ولی کو داغ دل ؟

درد بی دردی گرفتی ، ای پسر ! یعنی که هیچ

آرزو دارم برقصم آسمانت را شبی

در حصار این قفس ! بی بال و پر ؟ یعنی که هیچ

دلخوشم که شاعر حُسن توام ، اما چه سود ؟!

تا نگشتم با نگاهت همسفر ، یعنی که هیچ

از تو کم گفتم ، خجالت می کشم از روی تو

یک غزل ؟ ها … کرده ام شق القمر ! یعنی که هیچ

مانده ام در فهم تو ، ای حُسن عالمتاب عشق !

من کجا و وصف تو ؟ خوردم شکر ! یعنی که هیچ

شاعر:رضا اسماعیلی

امام_مجتبی    امام_حسن   شعر