در قلبمان براى خدا جا نذاشتيم/
شرم از نگاه “حضرت زهرا(س)” نداشتيم/
با اين همه سياهى و گناه/
بيچاره ميشديم گر رمضانى نداشتيم/

“با آرزوى بخشودگى و قبولى طاعات
تمامى مسلمين و عرض تبريك عيد سعيد فطر

پهن شد سفره ی احسان، همه را بخشیدی
باز با لطف فراوان همه را بخشیدی

ابر وقتی كه ببارد همه جا می بارد ،
رحمتت ریخت و یكسان همه را بخشیدی

گفته بودند به ما سخت نمیگیری تو…
همه دیدیم چه آسان همه را بخشیدی

یك نفر توبه كند با همه خو میگیری
یك نفر گشت پشیمان همه را بخشیدی

این گنهكاری امروز مرا نیز ببخش
تو كه ایام قدیم ، آنهمه را بخشیدی

حیف از ماه تو كه خرج گناهان بشود
تو همان نیمه ی شعبان همه را بخشیدی

داشت كارم گره میخورد ولی تا گفتم
” جان آقای خراسان ” همه را بخشیدی

بی سبب نیست شب جمعه شب رحمت شد
مادری گفت “حسین جان ” همه را بخشیدی

طاعات و عبادات قبول
عید بر شما مبارک

رمضان مى رود و مى بَرد از کف ما / آن که سى روز صفا یافت از او محفل ما
رمضان رفت و دریغا که به امضا نرسد / طاعتِ ناقصِ ما ، روزه ناقابل ما . . .

عیدسعید فطر بر شما مبارک . امیدوارم اجر این بندگی خالصانه رو خدا هرچه زودتر با فرج مولا بهتون بده.

مارو دعا بفرمایید